اثر هورمونها و شرایط محیط روی رشد و نمو، تکثیر پیاز دوام گل در لاله واژگون (fritillaria imperialis l.)

اهمیت گلهای لاله واژگون از نظر اقتصادی و تولید آن به عنوان یک گیاه گلدانی ومزرعه ای، ظرفیت گیاه از نظر تولیدی و تجارت خارجی، ازدیاد لاله واژگون و بالاخره تاثیر سرما و هورمونهای گیاهی بر روی رشد و نمو و تکثیر و فیزیولوژی بعد از برداشت لاله واژگون مورد بحث و مطالعه قرار گرفت . پیازهای لاله واژگون از رستنگاه طبیعی برداشت و در گلخانه های تحقیقاتی گروه باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران و همچنین در محل دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در شرایط مختلف و بسترهای مختلف کشت و کار گردیدند. طی مطالعات مستقل و در سالهای مختلف اثرات طول مدت سرمادهی و هورمونهای گیاهی مختلف با غلظتهای متفاوت و همچنین تاریخ کاشت بر کیفیت و کمیت گل و صفات رویشی اندامهایی نظیر برگ ، ارتفاع بوته، قطر ساقه، جوانه زنی و پیازدهی و خصوصیات ریشه گیاه و غیره مطالعه گردید، همچنین از مواد محافظت کننده به منظور افزایش طول مدت نگهداری گل استفاده بعمل آمد. نتیجه گرفته شد که شرایط مختلف محیطی رشد و نمو و ارتفاع بوته را در کشت و کار گلدانی تحت تاثیر قرار داده و لاله واژگون در شرایط غیر از رستنگاه طبیعی کوتاهتر و ضعیف تر می گردد. بستر کاشت پیازها تاثیر محسوسی در رشد و نمو گلها داشته و بستر پرلیت بیشترین محصول پیاز را ببار آورده است . تیمار جیبرلین به غلظت 200 پی پی ام در افزایش کمی و کیفی صفات رویشی مورد بررسی تاثیر داشت و طول و قطر ساقه گلدهنده نسبت به شاهد افزایش یافت . همچنین جیبرلین باعث افزایش طول و عرض گلبرگها و تعداد گل و وزن پیاز و پیازچه ها گردید. مواد محافظت کننده نیز دوام گل را افزایش داد. ایندول -3 استیک اسید با غلظت 1000 پی پی ام بالاترین طول ساقه و تعداد گل و ارتفاع بوته را سبب گردید. سرما در پیش رسی گل لاله واژگون موثر بوده و اثرات هورمون جیبرلین همراه با سرمادهی در کیفیت و کمیت محصول مطالعه و بحث گردید.